ตอนที่สองครับ อากาศคืนนี้ไม่หนาวมากเนื่องจากที่นอนอยู่ในหุบ ตื่นนอนแต่เช้ารีบเดินขึ้นเนินเขาเพื่อดูบรรยากาศยามเช้ารอบ ๆ ทุ่งเขาแหลม
สายน้ำไหล ไหลเรื่อย ๆ สู่ที่ต่ำ นำพาความชุ่มชื้นและชีวิต ทุกชีวิต ต่างพึ่งพา และ สัมพันธ์ ซึ่งกันและกัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง โดยที่บางทีเราไม่เคยรับรู้เลยด้วยความรู้สึกที่หยาบคาย และจิตใจที่หม่นมัว
27 Feb 2008
26 Feb 2008
19 Feb 2008
เดินป่า ทุ่งหญ้าเขาแหลม เขาใหญ่
บันทึกการเดินทางท่องเที่ยวเขาใหญ่ ชุดนี้เป็นการเดินทางไป ผาเดียวดาย การเดินทางเข้าหน่วยย่อย ขญ 19 เขาแหลม ครับ ระหว่างการเดินทางพบสัตว์ ทั่วไปที่พบได้ง่ายในพื้นที่เขาใหญ่ และปิดท้ายด้วยภาพบันทึกการดูสัตว์กลางคืน เดินทางไปครั้งนี้มีโอกาสได้พบ แม่น เก้ง กวาง นกเค้าสีน้ำตาล และสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำประเภทกบ คางคก ชนิดต่าง ๆ
15 Feb 2008
ศูนย์ศึกษาธรรมชาติโป่งก้อนเส้า สระบุรี
ได้มีโอกาสไปกับเพื่อน ๆ ใน Siamensis.org พาน้อง ๆ ที่สาธิตจุฬาไปทำกิจกรรมที่ศูนย์ศึกษาธรรมชาติ น้ำตกเจ็ดคต-โป่งก้อนเส้า พาน้อง ๆเดินป่าตอนกลางคืน เป็นจังหวะดีที่ช่วงที่ไปถึง ต้นงิ้วหน้าบ้านพัก(ของคนอื่น) กำลังออกดอกบานสะพรั่งเรียกแมลงมากกินน้ำหวาน นกก็เลยมากันเต็มไปหมด บ้างก็มากินน้ำหวาน บ้างก็มากินแมลง ผมก็เลยนอนดูนกใต้ต้นงิ้ว อากาศสดเป็นใจลมโชยเอื่อย ๆ ทริปนี้ สบายจริง ๆ
14 Feb 2008
น้ำตกนางครวญ การเดินทางของสายน้ำและชีวิต
ป้ายบอกเส้นทางเดินไปน้ำตกเก่า ๆวางอยู่บนพื้น ลูกศรชี้ไปตามเส้นทางเล็ก ๆ ที่ทอดหายเข้าไปในราวป่าทอดยาวไปทางเดียวกับสายน้ำที่เราดำดูปลากันเมื่อครู่ สมาชิกทั้งหกคนออกเดินเรียงแถวกันไป หายเข้าไปในเส้นทาง พวกเราเดินกันอย่างเงียบ ๆ ด้วยความหวังว่าน่าจะได้พบอะไร บ้างในเส้นทางข้างหน้า มิงค์ซึ่งเดินนำอยู่หน้าสุดหยุดอย่างกระทันหัน งูตัวเล็กเลื้อยอยู่กลางทางที่เรากำลังจะเดินผ่านไป ผมและเพื่อนหลายคนรีบขยับถอยหลัง "เฮ้ย งูหมอก มันไม่มีพิษหรอก แค่ทำตัวให้เหมือนงูพิษ แต่ไม่มีพิษอะไร ถ้ากัดก็จะมีแค่กลิ่นเหม็น ๆ " ทอกผู้เชี่ยวชาญด้านสัตว์ต่าง ๆ แนะนำพวกเรา ทุกคนจึงเข้ามารุมล้อมเพื่อถ่ายรูปเจ้างูหมอก ตัวนี้ ก่อนที่จะได้เดินกันต่อไป เราจับงูหมอก ออกไปไว้ข้างทางในพงหญ้า เพื่อมีกลุ่มนักท่องเที่ยวตามหลังเรามาเจ้างูน้อยจะได้ปลอดภัยไม่โดนใครทำร้าย ด้วยความกลัวงู
น้ำตกนางครวญ เป็นน้ำตกที่มีความสวยงามแปลกตาไปจากน้ำตกอื่น ๆ โดยการเดินทางของเราจะไปถึงน้ำตกชั้นที่ 1 ซึ่งจะเป็นชั้นที่อยู่สูงที่สุดก่อน น้ำตกชั้นที่สอง สาม และสี่อยู่ถัดไป โดยต่ำลงไปตามแนวเขา พวกเราเดินมาซักพักก็ถึงน้ำตกชั้นที่หนึ่ง ซึ่งมีความสูงไม่มากนัก แต่ถึงแม้จะในฤดูหนาวที่เราเดินทางมาถึงนี้ก็ยังมีน้ำมากพอสมควร น้ำตกไหลลงมาจากความสูงสาม สี่เมตร ตกลงมากลางแอ่งใหญ่ ที่ปกคลุมรอบไปด้วยเฟิรน์และไม้ขนาดเล็ก รอบแอ่งน้ำตกนี้ จากนั้นเราก็เดินทางต่อไปโดยเดินต่ำลงไปตามแนวเขา ผ่านดงไผ่และไต่ทางต่ำลงมาจนสู่ทางเดินบนสายน้ำที่ทอดตัวอยู่บนแผ่นหินเป็นลานกว้าง เส้นทางนี้เป็นลานที่อยู่ด้านบนของน้ำตกชั้นที่สอง พวกเราต้องเดินตัดข้ามไปอีกฝใกหนึ่ง และเดินตามสายน้ำไปจนเกือบถึงสุดปลายทางของสายน้ำที่จะทอดตัวลงสู่เบื้องล่าง ก็เดินตัดทางข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งก็จะพบทางเดินที่จะนำเราลงไปสู่แอ่งน้ำที่รองรับน้ำตกชั้นที่สอง
จากน้ำตกชั้นที่สองเราก็ออกเดินทางกันต่อโดยเส้นทางจากน้ำตกชั้นที่สองเพื่อลงไปสู่ชั้นที่สามของน้ำตกนั้น เส้นทางเดินก็เริ่มแย่ลง และเป็นทางลงลาดชัน บางช่วงต้องก้มตัวมุดลงจนแทบจะคลานโดยเฉพาะช่วงทางลงสู่น้ำตกชั้นที่สามในช่วงสุดท้าย
แต่เมื่อพวกเราผ่านลงมาถึงและพบกับความงามของสายน้ำที่พุ่งลงมาจากหน้าผาสูงแตกกระจาย ละออกน้ำกระจายไปทั่วตามแรงลมที่พัดระลอก ความสดชื่นจากสายน้ำที่กระทบผิวกายที่เหนียวและร้อนจากการเดินลงมาไกลก็ทำให้เราสดชื่นและหายเหนื่อยไปทันที น้ำตกชั้นที่สามนับว่าเป็นชั้นที่สวยที่สุด
จากน้ำตกชั้นที่สามต่อไปก็เป็นชั้นสุดท้ายคือชั้นที่สี่ คณะเดินทางของเราเดินทางย้อนกับขึ้นจากน้ำตก และไต่ทางขึ้นไปจนถึงสุดทางบรรไดไม้ไผ่ที่ไต่ลงมาเลียบขอบผาเพื่อจะเดินทางไปยังน้ำตกชั้นที่สี่ แต่เมื่อผมและเพื่อลองค้นหาเส้นทางโดยพยามหาทางปีนเขาให้ต่ำลงไปอีก แต่ก็ไม่สามารถค้นหาเส้นทางได้ จึงมั่นใจว่าทางเดินลงสู่น้ำตกชั้นที่สี่คงไม่ได้เดินต่ไปจากทางช่วงนี้ แต่น่าจะเป็นการเดินตามกระแสน้ำจากชั้นที่สามไปเรื่อย ๆ เวลาขณะนั้นประมาณสี่โมงเย็นพวกผู้หญิงที่เดินทางมาด้วยเริ่มหมดแรกและไม่อยากไต่ทางลงเขาไปยังน้ำตกชั้นที่สามอีกครั้งเนื่องจากทางค่อนข้างชันและลำบากจึงตัดสินใจจะเดินกลับไปแคมป์และทำอาหารรอ ดังนั้นจึงมีเพียงผมและเพื่อนเพียงสองคนที่ตัดสินใจจะเดินต่อไปให้ถึงน้ำตกชั้นสุดท้าย
แต่จนในที่สุดแล้วผมก็ไม่สามารถลงไปถึงน้ำตกชั้นที่สี่ได้ คงมีเพื่อนเพียงคนเดียวในคณะเดินทางที่ได้ลงไปถึงน้ำตกชั้นที่สี่ เนื่องจากเส้นทางเดินจากน้ำตกชั้นที่สามไปปถึงชั้นที่สี่ เป็นทางที่ไม่มีทางเดิน และในช่วงสุดท้ายที่ต้องปีนเขาลงไปเราต้องข้ามต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ซึ่งคงเป็นเพราะผมเดินทางเข้ามาด้วยกางเกงขาสั้นและเสื้อแขนสั้น จึงไปโดนขนของแมลงเข้าที่ขอนไม้ที่ขวางทางที่จะต้องปีนลงไปทำให้คันไปทั้งตัว ต้องวิ่งลงไปแช่และล้างน้ำ
จากประสบการณ์นี้ทำให้ผมต้องจดจำไว้ว่าไม่ควรประมาทโดยการแต่งการไม่รัดกุมใส่กางเกงและเสื้นแขนสั้นอีกต่อไป